نان یکی از محبوبترین محصولات غذایی است. این محبویت به دلیل خصوصیات حسی و تغذیهای برتر بوده که به طور روزمره مصرف میشود. کلاً عمر ماندگاری نان به وسیله چندین فرایند تخریبی شامل رشد قارچی، افت رطوبت و بیات شدن محدود شده است.60% فساد نان به کپکها(گونه پنیسیلیوم و آسپرژیلوس نایجر) نسبت داده میشود. مخمرها فقط 15% فساد را تشکیل میدهند. علاوه بر رشد مرئی آنها، قارچها مسئول پیشرفت طعم نامطبوع، تولید مایکوتوکسینها و نیز ترکیبات آلرژیزا میباشند. این ترکیبات میتوانند حتی قبل از رشد کپک نیز قابل مشاهده باشند (Nielsen و همکاران،2000).
1-2- بیان مسئله
در سال های اخیر، موارد زیادی از فساد مواد غذایی و بیماری های با منشاء غذایی ناشی از رشد میكروارگانیسم ها درسراسرجهان گزارش شده است(Mead و همکاران، 1999).
تلاش های زیادی مانند استفاده از مواد شیمیایی سنتزی جهت كنترل رشد میكروبی و كاهش شیوع مسمومیت های غذایی و فساد صورت پذیرفته است. درهرحال، به دلیل اثرات سوء این تركیبات مصرف كنندگان نگران بوده و لذا نیاز به مواد ایمن تر برای جلوگیری وكنترل میکروارگانیسم های بیماری زای مواد غذایی وجود دارد( Shan و همکاران، 2007). لذا گرایش زیادی جهت استفاده از انواع جدید تركیبات ضد میكروبی طبیعی مانند عصاره ی ادویه ها وگیاهان برای نگهداری مواد غذایی وجود دارد. تعدادی ازادویه ها و تركیبات گیاهی كه امروزه استفاده می شوند به دلیل فعالیت ضد میكروبی و اثرات دارویی و نیز
نان یکی از محبوبترین محصولات غذایی است. این محبویت به دلیل خصوصیات حسی و تغذیهای برتر بوده که به طور روزمره مصرف میشود. کلاً عمر ماندگاری نان به وسیله چندین فرایند تخریبی شامل رشد قارچی، افت رطوبت و بیات شدن محدود شده است.60% فساد نان به کپکها(گونه پنیسیلیوم و آسپرژیلوس نایجر) نسبت داده میشود. مخمرها فقط 15% فساد را تشکیل میدهند. علاوه بر رشد مرئی آنها، قارچها مسئول پیشرفت طعم نامطبوع، تولید مایکوتوکسینها و نیز ترکیبات آلرژیزا میباشند. این ترکیبات میتوانند حتی قبل از رشد کپک نیز قابل مشاهده باشند (Nielsen و همکاران،2000).
1-2- بیان مسئله
در سال های اخیر، موارد زیادی از فساد مواد غذایی و بیماری های با منشاء غذایی ناشی از رشد میكروارگانیسم ها درسراسرجهان گزارش شده است(Mead و همکاران، 1999).
تلاش های زیادی مانند استفاده از مواد شیمیایی سنتزی جهت كنترل رشد میكروبی و كاهش شیوع مسمومیت های غذایی و فساد صورت پذیرفته است. درهرحال، به دلیل اثرات سوء این تركیبات مصرف كنندگان نگران بوده و لذا نیاز به مواد ایمن تر برای جلوگیری وكنترل میکروارگانیسم های بیماری زای مواد غذایی وجود دارد( Shan و همکاران، 2007). لذا گرایش زیادی جهت استفاده از انواع جدید تركیبات ضد میكروبی طبیعی مانند عصاره ی ادویه ها وگیاهان برای نگهداری مواد غذایی وجود دارد. تعدادی ازادویه ها و تركیبات گیاهی كه امروزه استفاده می شوند به دلیل فعالیت ضد میكروبی و اثرات دارویی و نیز كیفیت عطر و طعم ارزشمند هستند. تركیب عصاره های بیشتر گونه های گیاهی در سال های اخیر شناسایی شده و تلاش برای شناسایی اجزای زیست فعال آن ها برای مقاصد دارویی مختلف و عمل آوری مواد غذایی شتاب گرفته است. فعالیت های ضدمیكروبی عصاره های گیاهی، اساس كاربردهای مختلفی مانند نگهداری مواد غذایی خام وفرآوری شده، كاربردهای داروسازی، طب سنتی و درمان طبیعی را تشكیل میدهند(Lis-Balchin, 1997 و Smith, 1998 ).
1-2-1- مشکل وجود کپک در نان
نان دراشکال و اندازه های مختلف یک محصول غذایی تجاری عمدهی جهانی میباشد و میتواند توسط کپکهای زیادی فاسد گردد که دراین میان گونه های پنی سیلیوم از همه متداولتر است. در انگلستان، مصرف سالانه نان حدود 5/41 کیلوگرم به ازای هر نفرمیباشد، نان در انگلستان بافت روشنی دارد واغلب منحصراً از آرد گندم تهیه شده و تخمیر مخمری دارد. در کشورهای دیگر نظیر آلمان، دانمارک، سوئد و بسیاری از کشورهای اروپای شرقی، نان چاودار که از طریق پروسه های تخمیری خمیرترش و با یک pH پایین تهیه شده است، محبوب میباشد.در دیگر نقاط جهان نان های غیرخمیرمایهای (تخمیرنشده) رایج است. نان یک محصول به شدت فساد پذیر میباشد.سه حالت متداولتر فساد نان عبارتست از: بیاتی، افت رطوبت و فساد میکروبی.دلیل اینکه چرا کپک ها ارگانیسم های فسادزای مهمی در نان هستند این است که این شبکه غذایی یک مقدار رطوبت نسبتاً بالا و فعالیت آبی[3] 97/0- 94/0 با pH حدود 6 دارد. این خصوصیات نان برای رشد و تکثیر هر کپک آلوده کنندهی نان در طول تولید یا بعد از آن مناسب میباشد. نانی که بیشترین آلودگی رانسبت به فساد کپکی دارد نانی است که قطعه قطعه شده، این نوع محصول سطوح برش داده شدهی مرطوبی برای رشد کپک فراهم می سازد، و پوشانده شدن نان از افت رطوبت جلوگیری کرده و از اینرو یک محیط مرطوبی را در اطراف قرص نان ایجاد می سازد. بیش از90 % آلودگی نان با کپک ها درطول خنک کردن، برش دادن یا عملیات بسته بندی اتفاق میافتد. قبل از این مرحله، برنامه های حرارت دهی یا به عبارتی عملیات پختن بکار میرود که اکثر آلوده کننده ها را حذف میکند. از اینرو آلودگی غالباً اسپورهای قارچی هستند که ناشی از محیط نانوایی، غبار آرد و از محیط بیرونی وارد میشوند. انواع کپک های رشته ای مختلف که در فساد کپکی نان شرکت دارند شامل پنی سیلیوم، گونه آسپرژیلوس،گونه های کلادوسپوریوم، موکورها و نورواسپورها میباشد. تحمل محدوده وسیعی از شرایط محیطی و عادت رشد میسلیومی غالب آنها، به آنها این توانایی را میدهد تا در محصولات غذایی تشکیل کلنی داده و سریعاً یکسری آنزیم بوجود میآورند که بدین وسیله از ماتریکس ماده غذایی استفاده میکنند(Legan وهمکاران،1993).
1-2-2- تکنیک های متداول کنترل کپک و محدودیت های آنها
کنترل فسادکپک در محصولات نانی به طرق مختلفی میتواند صورت پذیرد. به طور کلی این روش عبارتنداز: محدودکردن دسترسی کپک فسادزا به محصول، غیرفعال سازی موادقارچی، بازداشتن وتوقف رشد قارچی با این وجود اگرقارچ به محصول دسترسی پیدا کند، هدف تبدیل به کنترل فعالیت و رشد آن روی خود ماده غذایی میشود. برای غیرفعال سازی یا توقف رشد قارچی درموادغذایی، برخی معیارهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی را میتوان در نظر گرفت. متداولترین راه جلوگیری یا کنترل رشد کپک در محصولات غذایی استفاده از عوامل ضدقارچی میباشد. عوامل ضدقارچی مواد شیمیایی هستند که وقتی به ماده غذایی افزوده میگردند از فسادمواد غذایی توسط کپک ها پیشگیری کرده یا به تاخیر میاندازند. ( Smidو Gorris، 1999).
كیفیت عطر و طعم ارزشمند هستند. تركیب عصاره های بیشتر گونه های گیاهی در سال های اخیر شناسایی شده و تلاش برای شناسایی اجزای زیست فعال آن ها برای مقاصد دارویی مختلف و عمل آوری مواد غذایی شتاب گرفته است. فعالیت های ضدمیكروبی عصاره های گیاهی، اساس كاربردهای مختلفی مانند نگهداری مواد غذایی خام وفرآوری شده، كاربردهای داروسازی، طب سنتی و درمان طبیعی را تشكیل میدهند(Lis-Balchin, 1997 و Smith, 1998 ).
1-2-1- مشکل وجود کپک در نان
نان دراشکال و اندازه های مختلف یک محصول غذایی تجاری عمدهی جهانی میباشد و میتواند توسط کپکهای زیادی فاسد گردد که دراین میان گونه های پنی سیلیوم از همه متداولتر است. در انگلستان، مصرف سالانه نان حدود 5/41 کیلوگرم به ازای هر نفرمیباشد، نان در انگلستان بافت روشنی دارد واغلب منحصراً از آرد گندم تهیه شده و تخمیر مخمری دارد. در کشورهای دیگر نظیر آلمان، دانمارک، سوئد و بسیاری از کشورهای اروپای شرقی، نان چاودار که از طریق پروسه های تخمیری خمیرترش و با یک pH پایین تهیه شده است، محبوب میباشد.در دیگر نقاط جهان نان های غیرخمیرمایهای (تخمیرنشده) رایج است. نان یک محصول به شدت فساد پذیر میباشد.سه حالت متداولتر فساد نان عبارتست از: بیاتی، افت رطوبت و فساد میکروبی.دلیل اینکه چرا کپک ها ارگانیسم های فسادزای مهمی در نان هستند این است که این شبکه غذایی یک مقدار رطوبت نسبتاً بالا و فعالیت آبی[3] 97/0- 94/0 با pH حدود 6 دارد. این خصوصیات نان برای رشد و تکثیر هر کپک آلوده کنندهی نان در طول تولید یا بعد از آن مناسب میباشد. نانی که بیشترین آلودگی رانسبت به فساد کپکی دارد نانی است که قطعه قطعه شده، این نوع محصول سطوح برش داده شدهی مرطوبی برای رشد کپک فراهم می سازد، و پوشانده شدن نان از افت رطوبت جلوگیری کرده و از اینرو یک محیط مرطوبی را در اطراف قرص نان ایجاد می سازد. بیش از90 % آلودگی نان با کپک ها درطول خنک کردن، برش دادن یا عملیات بسته بندی اتفاق میافتد. قبل از این مرحله، برنامه های حرارت دهی یا به عبارتی عملیات پختن بکار میرود که اکثر آلوده کننده ها را حذف میکند. از اینرو آلودگی غالباً اسپورهای قارچی هستند که ناشی از محیط نانوایی، غبار آرد و از محیط بیرونی وارد میشوند. انواع کپک های رشته ای مختلف که در فساد کپکی نان شرکت دارند شامل پنی سیلیوم، گونه آسپرژیلوس،گونه های کلادوسپوریوم، موکورها و نورواسپورها میباشد. تحمل محدوده وسیعی از شرایط محیطی و عادت رشد میسلیومی غالب آنها، به آنها این توانایی را میدهد تا در محصولات غذایی تشکیل کلنی داده و سریعاً یکسری آنزیم بوجود میآورند که بدین وسیله از ماتریکس ماده غذایی استفاده میکنند(Legan وهمکاران،1993).
1-2-2- تکنیک های متداول کنترل کپک و محدودیت های آنها
کنترل فسادکپک در محصولات نانی به طرق مختلفی میتواند صورت پذیرد. به طور کلی این روش عبارتنداز: محدودکردن دسترسی کپک فسادزا به محصول، غیرفعال سازی موادقارچی، بازداشتن وتوقف رشد قارچی با این وجود اگرقارچ به محصول دسترسی پیدا کند، هدف تبدیل به کنترل فعالیت و رشد آن روی خود ماده غذایی میشود. برای غیرفعال سازی یا توقف رشد قارچی درموادغذایی، برخی معیارهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی را میتوان در نظر گرفت. متداولترین راه جلوگیری یا کنترل رشد کپک در محصولات غذایی استفاده از عوامل ضدقارچی میباشد. عوامل ضدقارچی مواد شیمیایی هستند که وقتی به ماده غذایی افزوده میگردند از فسادمواد غذایی توسط کپک ها پیشگیری کرده یا به تاخیر میاندازند. ( Smidو Gorris، 1999).
[یکشنبه 1400-05-10] [ 12:34:00 ق.ظ ]
|