• تاریخچه سرطان

سرطان بیماریی است که در آن قوانین اصولی عملکرد سلول بهم خورده است. رشد سلول‌های سالم بطور دقیق و حساب شده‌ای تنظیم گردیده، اما سلول‌های سرطانی بطور خودسرانه و مداوم تکثیر می‌یابند و در نهایت به بافت سالم حمله نموده و در اعمال آن دخالت می‌نمایند. در واقع سلول‌های سرطانی از سازکارهای عادی تقسیم و رشد سلول‌ها جدا می‌افتند. همانطور که در شکل (1-1) مشاهده می شود نشانه های سرطان در هر قسمت از بدن منحصر به فرد می باشد.

شکل (1-1): انواع مختلف سرطان در قسمتهای مختلف بدن. نشانه های سرطان در هر قسمت از بدن منحصر به فرد می باشد

خصوصیت بارز سلول‌های سرطانی، ادامه تقسیم آنها و ایجاد سلول‌های سرطانی متنوع می باشد، شکل (1-2). از آنجایی که سلول‌های سرطانی هرگز سلول‌های دختر سالم بوجود نمی‌آورند، این ناهنجاری‌ها بطور پایداری در سطح سلول به ارث رسیده و این فرضیه را تأیید نموده که تغییرات ژنتیکی مسؤول ترانسفورماسیون (Transformation) سلول سالم و ایجاد سلول‌های سرطانی می‌باشند .

شکل (1-2): جهش در ژن باعث ایجاد سلولهای ناسالم می شود که باعث توقف بیان ژنهای ترمیم کننده DNA می شود که این سلولها مستعد سرطانی شدن می باشند. خصوصیت بارز سلول‌های سرطانی، ادامه تقسیم آنها و ایجاد سلول‌های سرطانی متنوع می باشد.

بنابراین تصور می‌گردد که سرطان بیماری ژنتیکی در سطح سلولی است. هدف اصلی، شناسایی تغییرات ژنتیکی و چگونگی ارتباط این تغییرات ژنتیکی با فنوتیپ بدخیم سلول می‌باشد. نقش ژنتیک در سرطان، قبل از کشفیات Gregor Mendel بخاطر اهمیت آن بوسیله جراح فرانسوی به نام Pual Broca مشخص گردید [3] .

در سال 1890 اهمیت زیستی سرطان بوسیلة پاتولوژیست آلمانی Hansemann David Van تعیین شد. وی با مطالعة نمونه‌های سرطانی پیشنهاد نمود که وجود مکرر بی‌نظمی‌های میتوزی و هسته‌ای در شروع و پیشرفت بدخیمی شرکت می‌نمایند. بعد از یک ربع قرن، تحقیقات وی و دیگران به صورت تئوری جهش سوماتیک در سال 1914 توسط Theodor Boveri در کتاب مشهورش ارائه شد. وی استدلال نمود که تغییر در محتوای ژنتیکی سلول سالم، منجر به بدخیم شدن آن می‌گردد .

برای مدت طولانی ایدة Boveri بخاطر مشکلات تکنیکی در نیمة اول قرن بیستم تست نگردید. از سال 1920 به بعد روش‌های Squash & Smear به میزان قابل توجهی در پیشرفت سیتوژنتیک گیاهان سهیم بود و در حدود سال 1950 مادة ژنتیکی PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است)داران با همان روش‌ها مورد مطالعه قرار گرفت و هم زمان روش‌های کشف بافت و   کشف Colchicin با موفقیت انجام گرفت. در سال 1956 تعداد صحیح کروموزوم‌ها در انسان به وسیله Joe Hin Tjio Levan & Albert مشخص گردید و پس از آن سندرم‌های کروموزومی شناخته شد [4] .

اولین موفقیت چشمگیر سیتوژنتیک سرطان، در سال 1960 کسب گردید.

Nowell & Hungerford مادة کاریوتیپی جدید به نام کروموزوم فیلادلفیا را در بیمارانی با لوکمیای میلوئید مزمن (CML) کشف نمودند که احتمالاً این موضوع تأییدی بر ایدة Boveri بود [4] .

بعد از سال 1970 تکنیک‌های جدید با ابزارهای پیشرفته، تشخیص هر کدام از 23 جفت کروموزوم را که شامل همة ژن‌های انسانی می‌باشد، امکان پذیر ساخت. مطالعات اولیة کروموزوم‌ها روی سلول‌های بدخیم PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است)داران مثل انسان بطور قوی نشان داد که تغییرات کروموزومی جزء لازم برای پیشرفت تومور می‌باشد [5] .

سرطان شامل همه انواع تومورهای بدخیم می‌شود که در پزشکی آنها را بیشتر بنام نئوپلاسم می‌شناسند.

احتمالاً بروز سرطان در سنین مختلف وجود دارد ولی احتمال بروز سرطان با افزایش سن زیاد می‌شود. سرطان باعث 13 درصد مرگ‌هاست. بر طبق گزارش انجمن بهداشت آمریکا حدود 7 میلیون نفر بر اثر سرطان و در سال 2007 مرده‌اند.

خرید فایل متن کامل این پایان نامه :

سرطان تنها ویژة انسان نیست و همة جانوران و گیاهان نیز ممکن است به آن دچار شوند.

سرطان یکی از رایج ترین بیماری‌ها در جهان در حال گسترش می‌باشد.

از هر چهار مرگ یکی به دلیل سرطان می‌باشد. سرطان ریه رایج ترین در مردان و سرطان PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است) رایج ترین در زنان است.

امروزه بالای 100 فرم مختلف از سرطان وجود دارد.

1-2- سرطان (چنگار)

سرطان دومین علت شایع مرگ و میر پس از بیماری‌های قلب و عروق است. این بیماری مرگ آور تمامی گروه‌های سنی را در برمی‌گیرد و اعضای مختلف و اندام‌های گوناگون را درگیر می‌کند. به میزان رشد سنی افراد و میزان ابتلا به انواع سرطان نیز افزایش می‌یابد و در نتیجه هر چه افراد بیشتر عمر می‌کنند و تعداد بیشتری از آنها به این بیماری مبتلا می‌شوند. سرطان صرف نظر از این که فرد مبتلا را به صورت مهلک رنج می‌دهد و اطرافیان بیمار را دچار افسردگی و عوارض ناشی از آن می‌سازد، بار اقتصادی بسیار سنگینی را نیز به جامعه تحمیل می کند.

سلول‌های سرطانی را با سه ویژگی توصیف می‌کنند :

• کاهش یا فقدان کنترل رشد
• تهاجم به بافت‌های اطراف
• گسترش یا متاستاز به قسمت‌های دیگر بدن

کنترل رشد در سلول‌های تومور خوش خیم نیز کاهش می‌یابد، اما این سلول‌ها به بافت‌های اطراف تهاجم نمی‌کنند و به قسمت‌های دیگر بدن گسترش نمی‌یابند. سلول‌های سرطانی بدخیم بدون توجه به تدابیر کنترل طبیعی رشد و تحریکات تنظیم کننده، پی در پی تقسیم می‌شوند و از این رو برای تأمین انرژی و مواد مورد نیاز خود با سلول‌های طبیعی رقابت دارند و به دلیل عملکرد خودسرانه خود بدون توجه به محیط و شرایط تغذیه ای میزبان، پی در پی تقسیم شده، به افزایش ادامه می‌دهند [6] .

1-2-1- ژن سرطانزا (Oncogen)

ژن‌های سرطانزا ژن‌های تغییر یافته‌ای هستند که در حالت عادی پروتئین‌هایی را که در کنترل رشد و تکثیر سلول‌ها نقش دارند، بیان می‌کنند. این ژن‌ها در حالت عادی پروتوانکوژن نامیده می‌شوند، شکل (1-3)، ولی در صورت بروز جهش در پروتوانکوژن‌ها آنها به انکوژن‌ها تبدیل می‌شوند.

انکوژن‌ها باعث بروز سرطان می‌شوند. جهش‌هایی که پروتوانکوژن‌ها را به انکوژن‌ها تبدیل می‌کنند، اغلب باعث بیان بیش از حد فاکتورهای کنترلی، افزایش تعداد ژن‌های کدکننده آنها و یا تغییر فاکتورهای کنترلی بصورتی که فعالیت فاکتورها، افزایش یابد و یا نیمه عمر آنها در سلول زیاد شود می‌گردد. ابتدا انکوژن‌ها در ویروس‌ها کشف شدند که انکوژن‌های ویروسی نامیده می‌شوند. به واسطه جهش در پروموتو پروتوانکوژن‌ها آنها به انکوژن فعال تبدیل شده و بیان آنها زیاد شده، تکثیر سلول‌ها افزایش یافته و تومور ایجاد می‌شود.

شکل (1-3): ژن‌های سرطانزا ژن‌های تغییر یافته‌ای هستند که در حالت عادی پروتوانکوژن نامیده می‌شوند و در صورت بروز جهش به انکوژن‌ها تبدیل می‌شوند و باعث ایجاد سرطان می شوند و در نتیجه تکثیر سلول‌ها افزایش یافته و تومور ایجاد می‌شود.

داستان آنکوژن در سال 1910 آغاز گردید، وقتی که Peyton Rous نشان داد که ویروس می‌تواند سبب سارکوما در جوجه شود [7] . تئوری سلولی آنکوژن در ابتدا بوسیله Todaro و Huebner در سال 1969 پیشنهاد شد و در سال 1972 Stehelin و Varms و Bishop فرضیة آنکوژنی این دو محقق را تأیید نموده و نتیجه گرفتند که رتروویروس‌ها در اثر حمله به سلول‌های مهره داران، پس از بیرون آمدن از این سلول‌ها، حامل آنکوژن شده‌اند .

اگرچه بسیاری از دانش اولیة ما در مورد آنکوژن‌ها از مطالعات رتروویروس‌ها نتیجه شده، اما تصور نمی‌شود تومورهای انسانی بجز چند مورد در ارتباط با عفونت‌های ویروسی باشند.